อาหารเสริมมีความสำคัญกับคนเรามากน้อยเพียงไร

 อาหารเสริมมีความสำคัญกับคนเรามากน้อยเพียงไร 

ช่วงอายุและร่างกายแบบใดที่ควรรับประทานอาหารเสริม
อาหารเป็นหนึ่งในปัจจัยสี่ตามหลักของพุทธศาสนา อันประกอบด้วย อาหาร เครื่องนุ่งห่ม ที่อยู่อาศัย และยารักษาโรค ซึ่งล้วนเป็นปัจจัยพื้นฐานของการดำรงชีวิตอย่างมีสุขภาพดี แข็งแรง ไม่เจ็บป่วย อาหารหลักที่ร่างกายต้องการประกอบด้วย คาร์โบไฮเดรต โปรตีน ไขมัน น้ำ นอกจากอาหารหลักเหล่านี้แล้ว ร่างกายจำเป็นต้องได้รับวิตามินและแร่ธาตุ รวมถึงสารต้านอนุมูลอิสระประเภทต่างๆ เพื่อทำให้เกิดปฏิกิริยาต่างๆ ที่เกิดขึ้นในร่างกาย เช่น การเผาผลาญเพื่อให้เกิดพลังงาน การเสริมสร้าง-ซ่อมแซมเนื้อเยื่อและกล้ามเนื้อ การสร้างภูมิต้านทาน และสารต้านการอักเสบ เป็นต้น
กล่าวโดยทั่วไปแล้วเราทุกคนควรได้รับอาหารเสริม เพราะวิตามินบางชนิดร่างกายไม่สามารถสังเคราะห์ได้เอง ต้องได้จากการรับประทานเท่านั้น เช่น แอสตาแซนทีน (Astaxanthin) ซึ่งเป็นสารแคโรตีนอยด์ที่พบในธรรมชาติและร่างกายไม่สามารถสังเคราะห์เองได้ จึงต้องได้จากการรับประทานซึ่งมีอยู่ในปริมาณที่น้อยมาก เช่น เนื้อปลาแซลมอน ขนาด 200 กรัม มีแอสตาแซนทีนอยู่เพียง 1 มิลลิกรัม เท่านั้น สารนี้เป็นสารต้านอนุมูลอิสระที่มีประสิทธิภาพสูงกว่าวิตามินอี เบตาแคโรทีน และสารสกัดจากเมล็ดองุ่น นอกจากนั้นยังช่วยเสริมความงามของผิวพรรณจากภายในสู่ภายนอก ลดอาการผิวแห้ง เพิ่มความชุ่มชื้น ลดความหยาบกร้าน ริ้วรอย เหี่ยวย่น
อีกทั้งเมื่อเรามีอายุมากขึ้น ประสิทธิภาพของการย่อยและดูดซึมที่ลดลง ส่งผลทำให้ได้รับสารอาหาร แร่ธาตุ วิตามินต่างๆ ลดลงอย่างมาก สารบางอย่างที่ร่างกายสามารถผลิตได้ เช่น เอ็นไซม์กลูตาไธโอน หลังอายุ 20 ปี ร่างกายสามารถสร้างได้ในปริมาณที่น้อยลง จำเป็นต้องรับเพิ่มจากอาหารเสริม เพื่อเสริมประสิทธิภาพของตับในการกำจัดสารพิษที่อยู่ในร่างกาย การรับประทานยากลุ่มลดคอเลสเตอรอล อาจทำให้ระดับโคเอ็นไซม์คิวเทนลดลง จำเป็นต้องรับประทานอาหารเสริมที่มีโคเอ็นไซม์คิวเท็นเพิ่มด้วย เพื่อป้องกันภาวะแทรกซ้อนโดยเฉพาะด้านการทำงานของหัวใจ